به نام خدا
من صبورم اما ...
به خدا دست خودم نیست اگر می رنجم...
یا اگر شادی زیبای تو را
به غم غربت چشمان خودم می بندم...
من صبورم اما...
چقدر با همه ی عاشقیم محزونم...
و به یاد همه ی خاطره های گل سرخ
مثل یک شبنم افتاده ز غم مغمومم...
من صبورم اما...
بی دلیل از قفس کهنه ی شب می ترسم...
بی دلیل از همه ی تیرگی تلخ غروب...
من صبورم اما...
آری...
این بغض گران صبر،نمی داند چیست...
التماس دعا ....